ادیسون در سنین پیری، یکی از ثروتمندان آمریکا به شمار میرفت و درآمد سرشارش را تمام و کمال در آزمایشگاه مجهزش که ساختمان بزرگی بود هزینه می کرد.
این آزمایشگاه، بزرگترین عشق پیرمرد بود. هر روز اختراعی جدید در آن شکل می گرفت تا آماده بهینه سازی و ورود به بازار شود.
در همین روزها بود که نیمه های شب از اداره آتش نشانی به پسر ادیسون اطلاع دادند، آزمایشگاه پدرش در آتش می سوزد و حقیقتاً کاری از دست کسی بر نمیآید و تمام تلاش مأموان فقط برای جلوگیری از گسترش آتش به سایر ساختمانها است. آنها تقاضا داشتند که موضوع به نحو قابل قبولی به اطلاع پیرمرد رسانده شود.
پسر با خود اندیشید که احتمالاً پیرمرد با شنیدن این خبر سکته میکند و لذا از بیدار کردن او منصرف شد و خودش را به محل حادثه رساند و با کمال تعجب دید که پیرمرد در مقابل ساختمان آزمایشگاه روی یک صندلی نشسته است و سوختن حاصل تمام عمرش را نظاره می کند.
پسر تصمیم گرفت جلو نرود و پدر را آزار ندهد. او میاندیشید که پدر در بدترین شرایط عمرش بسر میبرد.
ناگهان پدر سرش را برگرداند و پسر را دید و با صدای بلند و سر شار از شادی گفت: پسر تو اینجایی؟ میبینی چقدر زیباست! رنگ آمیزی شعله ها را میبینی؟ حیرت آور است! من فکر میکنم که آن شعله های بنفش به علت سوختن گوگرد در کنار فسفر به وجود آمده است! وای! خدای من، خیلی زیباست! کاش مادرت هم اینجا بود و این منظره زیبا را میدید. کمتر کسی در طول عمرش امکان دیدن چنین منظره زیبایی را خواهد داشت! نظر تو چیست پسرم؟
پسر حیران و گیج جواب داد: پدر تمام زندگیت در آتش میسوزد و تو از زیبایی رنگ شعله ها صحبت میکنی؟
چطور میتوانی؟ من تمام بدنم میلرزد و تو خونسرد نشسته ای؟
پدر گفت: پسرم از دست من و تو که کاری بر نمیآید. مأمورین هم که تمام تلاششان را میکنند. در این لحظه بهترین کار لذت بردن از منظرهایست که دیگر تکرار نخواهد شد!
در مورد آزمایشگاه و باز سازی یا نو سازی آن فردا فکر میکنیم! الآن موقع این کار نیست!
به شعله های زیبا نگاه کن که دیگر چنین امکانی را نخواهی داشت!
فردا صبح ادیسون به خرابه ها نگاه کرد و گفت: ارزش زیادی در بلا ها وجود دارد. تمام اشتباهات ما در این آتش سوخت. خدا را شکر که میتوانیم از اول شروع کنیم.
توماس آلوا ادیسون سال بعد مجدداً در آزمایشگاه جدیدش مشغول کار بود وهمان سال یکی از بزرگترین اختراع بشریت یعنی ضبط صدا را تقدیم جهانیان نمود. آری او گرامافون را درست یک سال پس از آن واقعه اختراع کرد.
ارزش زیادی در بلاها وجود دارد چون تمام اشتباهات در آن از بین میرود.
***
اما آیا مخترع برق ادیسون بود؟
مخترع برق ادیسون نبود زیرا زمانی که ادیسون بدنیا آمد 47 سال از ساخت اولین باطری تر توسط اکساندر ولتا میگذشت.ادیسون حتی مخترع لامپ هم نبود زیرا 70 سال از ساخت اولین لامپ بدست همفری دیوی انگلیسی میگذشت که ادیسون لامپ رشته ای اش را درسال 1880 و در سن 33 سالگی وارد بازار کرد.
اما دلیل چه بود که این همه دانشمند کنار زده شدند و مردم ادیسون را مخترع لامپ نامیدند؟
ادیسون برق ولامپ رشته ای را اختراع نکرد اما کاری که او کرد کمتر از اختراع آنها نبود.زیرا دانشمندان قبل از او اگر وسیله ای را اختراع میکردند در حد آزمایشگاهی بود.مثلا لامپ همفری دیوی ودیگر دانشمندان آن زمان سه مشکل اساسی داشت:1-طول عمر کم2-جریان کشی زیاد(مصرف زیاد)3-قیمت زیاد.
ادیسون علاوه بر مرتفع کردن این مشکلات به تولید انبوه لامپ ودیگر وسایل تکمیل شده خود پرداخت به گونه ای که قبل از آن برق بود اما وسیله ای برای استفاده از آن برای عامه مردم نبود و اگر هم بود در دست ثروتمندان بود.
ادیسون با ساخت اولین نیروگاه برق و به انبوه رساندن تولیدات خود برق را به مردم شناساند بنابراین طبیعی است که مردم برق را با نام او بخاطر بیاورند و او را مخترع برق بنامند.
ادیسون در جمله ای گفته بود:انرژی برق را آنقدر ارزان خواهم کرد که فقط ثروتمندان در خانه هایشان شمع روشن کنند.
چت با نویسنده
